5.5 Ritme

Wat ritme betreft is er volgens Van Dijk geen probleem: als er b.v. handelingen ritmisch tussen de tekst door komen, zoals in The Worst Pies In London dan pakt hij de partituur van de muziek erbij.

Van der Eerden vindt het heel gevaarlijk om te smokkelen met lettergrepen en noten, maar geeft toe dat ze het zelf wel doet, maar alleen waar Sondheim het zelf toestaat. The Ballad Of Sweeney Todd keert door het hele stuk terug als rode draad. In de diverse fragmenten varieert Sondheim ritmes en nootverdeling. Van der Eerden vond daarom dat ze dat in de ballade ook mocht doen. Een voorbeeld is het zinnetje The demon barber of Fleet Street. Van Dijk schreef De bloedbarbier van Fleet Street en Van der Eerden Barbier des duivels in Fleet Street. Van Dijk kwam niet uit met de lettergrepen en geeft toe dat hij hier gesmokkeld heeft. Van der Eerden wil zoiets vermijden. Volgens haar is Sondheim heel zorgvuldig. Hij bezoekt zelfs highschool-repetities van zijn musicals. Wanneer hij iets verandert, dan doet hij dat in de stijl van het betreffende stuk of nummer, maar hij sluit niet snel compromissen over zijn teksten, aldus Van der Eerden, die Sondheim heeft gehoord tijdens een lezing in Engeland. Zij voegt er aan toe dat bij andere musicalschrijvers die een minder complexe structuur gebruiken, het minder erg is als er aan het aantal lettergrepen gesleuteld wordt.